10.

(صرفاً جهت اطلاع:ماجرای ازدواج از پست شماره 7 شروع می شود.)

خلاصه کنم!

یک ترم تحصیلی گذشت و رضا فارغ التحصیل شد و برگشت و ما هنوز عقد محضری نبودیم! البته صیغه محرمیت ما دائم بود و شرعاً همسر دائم هم محسوب می شدیم و صیغه نبودیم. اما هنوز قوانین کشوری از این موضوع اطلاع نداشتند!!

رضا حدوداً دی ماه فارغ التحصیل شد و برگشت..

از همان زمان بازگشتش زمزمه ها برای اینکه زودتر اینها را عقد کنیم شروع شد..

و ماجرایی داشت این عقد!!

گفته بودم که اینها از آشنایان ما هستند! یعنی کلاً سنت ها و رسم و رسومات مشترک داریم!

رسم است که برای عقد، عاقد را می آورند خانه و عروس را عقد می کنند. انگار اصلش این است که در مراسم بله برون دختر را عقد هم می کنند که دیگر همه چی تمام شود! ولی از آنجا که مادرم اصرار داشت مرا مثل بیوه ها شوهر دهد ما در بله برون این کار را نکردیم! و عقدمان ماند برای وقتی که رضا از دانشگاه فارغ شد و آمد.

اینها برای اولین بار در زمان عقد دخترشان سنت شکنی کردند و دخترشان را برای عقد بردند محضر!

ما چنین چیزی نداشتیم! و رسم ما بر این بود که دختر در خانه عقد شود...

اما آنها هم زیر بار نمی رفتند! می گفتند چون دخترانمان و به تبع آن هر دو عروسمان در محضر عقد شده اند این یکی هم باید در محضر عقد شود..

همین موضوع ساده که اصلا نباید به گرهی می خورد به یک جنگ سرد دو ماهه بین خانواده ها تبدیل شد..

مادر و پدرم هرگز حاضر نبودند کوتاه بیایند و می گفتند تا همینجایش هم خیلی به آنها رو داده ایم، از آنطرف آنها هم کوتاه نمی آمدند چون فکر می کردند آبروی دختران و عروسهاشان بیش از پیش خواهد رفت!

انگار حاضر نبودند برای عروس کوچکشان بیشتر از بقیه احترام قائل شوند! در حالی که اصلا موضوع مهمی نبود!

مادر و پدرم گفتند ما خودمان مراسم می گیریم، و شیرینی پذیرایی می کنیم اما آنها مشکلشان چیز دیگری بود! این کشمکش تا دو ماه ادامه داشت!

و رضا...

این وسط فقط سکوت می کرد!

هرچه فکر می کنم هنوز هم نمی فهمم که چرا رضا پا در میانی نکرد و به پدر و مادرش نفهماند که این موضوع اصلا اینقدر ها بزرگ نیست و من دوست دارم مطابق سلیقه همسرم عقدش کنم؟؟!